Naar een nieuwe integrale visie op diversiteit binnen organisaties

Binnen organisaties is diversiteit een belangrijk thema. In deze multiculturele samenleving is diversiteit nu eenmaal een feit en daar mee omgaan binnen organisaties krijgt steeds meer bewuste aandacht. Tot op heden gaat dit echter vooral over doelgroepen en segmentatie, een streven naar gelijkheid en onze individualistische kijk op de mens. 

Binnen organisaties zien we drie verschillende perspectieven op diversiteit:

• Deficitperspectief: de organisatie erkent dat er een achterstand is bij minderheidsgroepen ten opzichte van collega’s in de organsatie. De verantwoordelijkheid om daar iets aan te doen ligt echter bij die minderheidsgroep. De bestaande organisatiecultuur wordt niet in vraag gesteld.

 

• Differentiatieperspectief: vanuit dit perspectief wordt er gewerkt aan het leren kennen en begrijpen van de verschillende culurele achtergronden en gewoonten van collega’s. Men gaat er van uit dat als de verschillen tussen mensen goed worden gemanaged, dat deze dan juist kunnen bijdragen tot het succes van de onderneming. Gevaar hierbij is dat stereotypes net meer uitgeproken gaan aanwezig zijn en andere kenmerken, zoals opleidingsniveau, opvoeding, sociale klasse, naar de achtergrond verschuiven.

 

• Discriminatieperspectief: discriminatie wordt gezien als niet rechtvaardig en daar gaat men door concrete acties wat aan doen. Vanuit dit persepectief gaat men trachten een fundamentele verandering in houding en gedrag te bewerkstelligen. Dit streven gaat ook vaak gepaard met het doorvoeren van structurele veranderingen zoals wervingsquota en streefcijfers. In de praktijk zien we echter dat deze methode juist discriminatie gaat bestendigen, hoe paradoxaal dit ook mag klinken.

 
[bookboon-book id=”590b3d86-4ad8-4dd7-8cbb-a5bb00f90e85″ title=”Dit artikel is gebasseerd op het volgende eBook:” language=”nl”]
 

De vraag of wij binnen organisaties niet met een volledig nieuw perspectief moeten komen, dringt zich bij deze op. Wat vooral mist binnen elk van deze perspecitieven is het kijken naar de mens in zijn geheel.

Bekijken we dit even aan de hand van de ijsbergmetafoor. Als je een ijsberg bekijkt, dan zie je slechts 10% van die ijsberg boven de zee uitsteken. De overige negentig procent zit onder de zeespiegel verborgen maar is wel degelijk aanwezig.

Zo is het ook bij de mens. Wat wij zien aan de buitenkant is slechts 10% van het hele pakket. We zien huidskleur, geslacht, zichtbare geloofsovertuigingen en sekuele voorkeur. Maar daaronder zitten ook dromen, passies, drijfveren, emoties, overtuigingen enz. En dat is wat ons zo uniek maakt.

Wanneer we vertrekken vanuit een integraal perspectief, willen we recht doen aan de gehele mens. Dat maakt het misschien heel erg complex, maar het is de enige weg naar een inclusieve werkomgeving waarbinnen elk individu tot bloei kan komen en zijn volle potentieel kan leven.

 
[bookboon-recommendations id=”590b3d86-4ad8-4dd7-8cbb-a5bb00f90e85″ title=”Wellicht vind je deze boeken ook interessant:]